O książce: 2010 / Czynnik inteligencji w życiu niektórych ludów i ras był na przestrzeni dziejów wielokrotnie opisywany w legendach i przysłowiach. Istnieje niezliczona ilość przykładów tego. I niekoniecznie chodzi o to, że niektórzy są „lepsi” lub „gorsi” od innych. Już od czasów starożytnych w wielu zabytkach pisanych odnotowywana jest sama specyfika aktywności umysłowej pod względem stylu, a także dynamiki różnych aktów psychicznych. W świętych tekstach religii światowych z łatwością odnajdujemy tę samą zależność, a epoka „wielkich odkryć geograficznych” dzięki wysiłkom odkrywców i misjonarzy tylko potwierdziła regułę, że we wszystkich częściach świata stosunek do podstawowych wartości etycznych jest głęboko inny. Pragnienia i interesy ludzi na całym świecie są radykalnie różne. Niektóre ludy i rasy z niesamowitą wytrwałością na przestrzeni wieków pokazywały nam cuda praktycznej pomysłowości i przetrwania, uznając to za dobro najwyższe, inne wręcz przeciwnie, traktują taką strategię postępowania z nieukrywaną pogardą, woląc tworzyć gigantyczne idealistyczne koncepcje. To właśnie ta różnorodność przejawów wyższej aktywności nerwowej daje nam wspaniałą paletę wielkości rasy ludzkiej.